ေညာင္ပင္တေစၧကဗ်ာ
..............................
မေကာင္းမႈသည္ စိတ္ကြယ္ရာ၌ မ႐ွိ
ပန္းေတြမသိတဲ့ ရာသီတစ္ခုမွာ ငါ သူ႔ကိုခ်စ္ခဲ့မိ
လက္ညႈိုးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီးစကားေျပာတတ္တဲ့ လူေတြမွာ
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ဆာေလာင္ေနၾကသလား
လမ္းေပၚမွာေမြးလမ္းေဘးအမိႈက္ပံုမွာဝမ္းစာ႐ွာသူလည္း
သမၼတႀကီး ျဖစ္ႏိုင္တာပဲမဟုတ္လား
ငါ တစ္ေယာက္တည္းေရးတဲ့ ငါ့ကဗ်ာ
ငါ တစ္ေယာက္သာ နားလည္တာ ဘာျဖစ္လဲ
ကမၻာပ်က္တဲ့အထိ ႐ွိေနမယ့္ အႏုပညာ
ငါလည္း အရိပ္ခိုပါရေစ အဝိဇၨာ......
No comments:
Post a Comment