The Rain

The Rain
မိုး
~~~~~~~~~

All night the sound had
come back again,
and again falls
this quite, persistent rain.

တစ္​ညလံုး
ဒီအသံ ျပန္​ျပန္​ၾကားလာ
​ေဟာ့ဒီ ၿငိမ္​့ၿငိမ္​့​ေလးရြာျမဲမိုးက
တဖြဲဖြဲျပန္​က်....

What am I to myself
that must be remembered,
insisted upon
so often? Is it

ငါက​ေရာ
ငါ့အတိတ္​​ေတြကို ျပန္​အမွတ္​ရဖို႔
ငါ့ကိုယ္​ငါ အမိအရတိုက္​တြန္​း​ေနတာလား
မၾကာခဏ မ်ားစြာ​ေလ...

that never the ease,
even the hardness,
of rain falling
will have for me

ငါက
ဘယ္​တုန္​းကမွ ဇိမ္​မက်ခဲ့ဘူး
ကံဆိုးမမိုး​ေတြသာ
ငါ့အတြက္​ အခါခါရြာသြန္​း

something other than this,
something not so insistent--
am I to be locked in this
final uneasiness

ဒိထက္​ပိုဆိုးတဲ့ အျခားအရာ
ဇြတ္​တရြတ္​မဟုတ္​ဘဲ​ေရာက္​လာတဲ့​ေလာကဓံသာ
ငါ့ကို ​ေခ်ာင္​ပိတ္​ထားတာလား
​ေဟာဒီ ​ေနာက္​ဆံုး မသက္​မသာဘဝထဲမွာ

Love, if you love me,
lie next to me.
Be for me, like rain,
the getting out

မင္​းငါ့ကို ခ်စ္​ရင္​​ ခ်စ္​ပါ
ငါ့​ေနာက္​မွာပဲ ရပ္​တည္​ပါ
ငါ့အတြက္​
အႏိုင္​ပိုင္​းတဲ့မိုးလို ျဖစ္​ပါ​ေစ

of the tiredness, the fatuousness, the semi-
lust of intentional indifference.
Be wet
with a decent happiness.

ပင္​ပန္​းမႈ​ေတြ​ေမာင္​းထုတ္​
ဘဝင္​ျမင္​့ျခင္​​းေတြဖယ္​႐ွား
စိတ္​ကူးထားတဲ့သာမန္​ ကိ​ေလသာကို​ေတာင္​​ေ႐ွာင္​က်ဥ္​
စစ္​မွန္​တဲ့​ေပ်ာ္​ရႊင္​မႈနဲ႔သာ
အခ်ိန္​တိုင္​း စိုစြတ္​ပါ​ေစ ကြယ္​

Robert Creeley ၏ ကဗ်ာကို ပူ​ေဇာ္​သည္​။