Remembrance
လြမ္းေမာတမ္းတသတိရျခင္း
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cold in the earth—and the deep snow piled above thee,
Far, far removed, cold in the dreary grave!
Have I forgot, my only Love, to love thee,
Severed at last by Time's all-severing wave?
ေျမႀကီးထဲမွာေအးစက္စက္လဲေလ်ာင္း
မင္းရဲ႕အေပၚႏွင္းေတြထူထပ္စြာစုပံု
အေဝးဆံုးဆိုတဲ့ေသျခင္းတရားဆီမွာ
ထာဝရအနားယူသြားတဲ့ခ်စ္သူေရ.....
ေခ်ာက္ခ်ားစရာေျမပံုထဲမွာ
မင္း ေအးခဲစြတ္စိုေနပါလားကြယ္
ငါ့ရဲ႕တစ္ေယာက္တည္းေသာမိန္းကေလးေရ
အခ်ိန္လႈိင္းေတြကအရာရာကိုတိုက္စား
မင္းကိုငါ ခ်စ္ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ေနၿပီတဲ့လား
Now, when alone, do my thoughts no longer hover
Over the mountains, on that northern shore,
Resting their wings where heath and fern-leaves cover
That noble heart for ever, ever more?
အခုလိုငါတစ္ကိုယ္တည္း႐ွိေနခ်ိန္မွာ
အေနာက္ဖက္ပင္လယ္ကမ္းေပၚက
ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ ငါ့စိတ္ဟာ
ေဝ့ဝဲရစ္သီ မပ်ံသန္းႏိုင္ေတာ့ၿပီ ခ်စ္သူ
ျမက္႐ိုင္းပင္ေတြ ဍရင္ေကာက္ပင္ေတြ
သိပ္သိပ္သည္းသည္းဖံုးကြယ္ထားတဲ့
မင္းရဲ႕ ရင္ခြင္႐ွိရာေဟာ့ဒီေနရာမွာပဲ
ငါ့စိတ္ေတြ တရစ္ဝဲဝဲ
ထာဝရအျမဲ႐ွိေနပါလား ခ်စ္သူရယ္...။
Cold in the earth, and fifteen wild Decembers
From those brown hills have melted into spring:
Faithful indeed is the spirit that remembers
After such years of change and suffering!
ေျမႀကီးထဲမွာ ေအးစက္ေနမွာပဲေနာ္
ၾကမ္း႐ွတဲ့ဒီဇင္ဘာေပါင္း ဆယ့္ငါးႀကိမ္ဟာ
ဟိုး ေတာင္ညိဳညိဳေတြဆီကေန
ေႏြဦးရာသီေတြဆီ အရည္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီပဲ
သတိရေနေသးတဲ့စိတ္ဝိဥာဥ္ဟာ
တကယ္ပဲ သစၥာႀကီးလြန္းပါလား
ဒီလိုေျပာင္းလဲျခင္းနဲ႔ခံစားမႈေဝဒနာရဲ႕
ႏွစ္မ်ားစြာၾကာခဲ့တာေတာင္မွေလ....။
Sweet Love of youth, forgive if I forget thee,
While the world's tide is bearing me along:
Sterner desires and other hopes beset me,
Hopes which obscure, but cannot do thee wrong!
ငါ့ရဲ႕ ငယ္ခ်စ္ဦးေလးေရ....
ေလာကဓံဒီေရေတြငါ့ကို႐ိုက္ခတ္လို႔
ငါေမ်ာပါသြားခဲ့ရရင္
မင္းကို ငါ ေမ့သြားခဲ့မိတဲ့အခါ
ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္
မညႇာမတာ ငါ့စိတ္ကို ငါအက်ဥ္းခ်
အျခားအျခားတပ္မက္စရာေတြက
ငါ့ဘဝကို ျခယ္လွယ္တိုက္စား
သို႔ေပမယ့္
မင္းအေပၚထားတဲ့ငါ့ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားက
ငါ့ကို အမွားမ႐ွိ စိုးမိုးထားဆဲေလ....။
No later light has lightened up my heaven;
No second morn has ever shone for me:
All my life's bliss from thy dear life was given,
All my life's bliss is in the grave with thee.
ေနာက္ထပ္ေရာက္လာတဲ့ညေတြမွာ
ငါ့ရဲ႕ ေကာင္းကင္ဟာေမွာင္အတိက်ျမဲ
အျခားေသာေနမင္းကလည္း
အလင္းေရာင္မေပးခဲ့ဘူး ခ်စ္သူေရ
ဘယ္ၾကယ္ဘယ္ၿဂိဳလ္ကမွ
ငါ့ဘဝကို အလင္းပြင့္မျပခဲ့ၾကဘူး
ငါပိုင္သမ်ွ သုခခ်မ္းသာပီတိအျဖာျဖာဟာ
မင္းဆီက ရခဲ့တာပါ ခ်စ္သူေရ....
အခုေတာ့ အားလံုးဟာ
မင္းရဲ႕ေျမပံုတြင္းထဲမွာ
အၿပီးအပိုင္ ပါသြားခဲ့ပါလားကြယ္...။
But when the days of golden dreams had perished,
And even Despair was powerless to destroy,
Then did I learn how existence could be cherished,
Strengthened, and fed without the aid of joy;
သို႔ေပမယ့္
ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြရဲ႕ေန႔စြဲမ်ားစြာ
ပ်က္စီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အခါ
စိတ္ကုန္ျခင္းကိုဖ်က္ဆီးႏိုင္တဲ့သတၱိ
ငါ့မွာလံုးဝမ႐ွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွာ
ၾကည္ႏူးျခင္းရဲ႕ ရသကိုမရေတာင္မွ
ဘဝရဲ႕ တည္ျမဲမႈကို အ႐ွည္တည္ဖို႔
ဘယ္လိုဂ႐ုထားအားျဖည့္ႏိုင္သလဲဆိုတာ
ငါ ေကာင္းေကာင္းသိလာခဲ့တယ္ ခ်စ္သူ..။
Then did I check the tears of useless passion,
Weaned my young soul from yearning after thine;
Sternly denied its burning wish to hasten
Down to that tomb already more than mine.
အခုေတာ့လည္း
အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ခဲ့ရတဲ့
လိုအင္ဆႏၵရဲ႕မ်က္ရည္မ်ားစြာကို
ငါ မ်ိဳသိပ္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတယ္
မင္းရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြကိုျမင္ေယာင္လြမ္းတရင္း
တမ္းေမွ်ာ္မိခဲ့တဲ့
ကေလးဆန္ဆန္ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕လိုခ်င္မႈကို
တျဖည္းျဖည္း နိဂုံးခ်ဳပ္ေပးလိုက္ရၿပီ....
မင္းလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ေဟာဒီဂူထဲမွာ
မင္းနဲ႔အတူတူလဲေလ်ာင္းလိုတဲ့
ငါ့ဝိဥာဥ္ရဲ႕ပူဆာမႈကိုလည္း
ငါ ခပ္ျပတ္ျပတ္ျငင္းခဲ့ရၿပီ......။
And even yet I dare not let it languish,
Dare not indulge in Memory's rapturous pain;
Once drinking deep of that divinest anguish,
How could I seek the empty world again?
အဲဒီလိုခ်ဳပ္တည္းေစာင့္ထိန္းခဲ့ေပမယ့္
ငါ့စိတ္တန္ခိုးကိုညႈိးႏြမ္းေအာင္
မလုပ္ရဲျပန္ဘူး ခ်စ္သူေရ.. ...
သမုဒယေဝဒနာရဲ႕နာက်င္မႈေၾကာင့္
ဘဝရပ္တည္မႈၿပိဳလဲေလာက္ေအာင္
အလြမ္းရဲ႕ေခၚေဆာင္ရာေနာက္
ငါကိုယ္တိုင္မလိုက္ရဲပါဘူးကြယ္
ၿပီးေတာ့ေလ.......
သံေဝဂတရားေရစင္ကိုတစ္ဝႀကီးေသာက္ၿပီး
အနတၱေလာကႀကီးရဲ႕နယ္ပယ္မွာ
ဘယ္လိုခိုလႈံရာ႐ွာရမလဲခ်စ္သူရယ္......။
Emily Bronte ၏ ကဗ်ာကို ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ
ဦးေနာက္စား၍ ႏွလံုးသားေကြၽးရပါသည္။
No comments:
Post a Comment