ေနခဲ့သူ
~~~~~
တကယ္ေဝးမယ္ဆိုေတာ့
စပယ္ေလးေတြငိုၿပီခင္........
ခ်စ္လ်က္နဲ႔ေဝးဖို႔ျပင္
ေတြးဖို႔ပင္မရဲ ..........
ေမတၱာဓာတ္အေရာင္ျပယ္
ေမာင္...ရယ္ လို႔ေခၚသံတိတ္..........
လက္ျပကာနႈတ္မဆက္ခ်င္ဘူး
႐ုတ္တရက္ ရင္စူးနာက်င္.........
အခ်ိန္ၾကာရင္ေမ့မွာတဲ့လား
မလိမ္ညာခ်င္ မ်က္ႏွာလႊဲသြား........
ဂုဏ္ဓနမႂကြယ္သူမို႔
သုညရယ္ကိုယ့္အေဖာ္ေပါ့........
မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ဘဲေဝးရသတဲ့
ေဆြးရမယ့္ညေတြမေမွ်ာ္လိုပါ.......
ဪ ...ကိုယ္ဟာ အညၾတသမား
ဘဝအလွမ်ားမၾကံဳဖူးသူပါ.......
No comments:
Post a Comment