The Night-Wind

The Night - Wind
ည​ေလ​ေျပ
.............................

In summer's mellow midnight,
A cloudless moon shone through
Our open parlour window,
And rose-trees wet with dew.
ြ
သိမ္​​ေမြ႔တဲ့​ေႏြရာသီရဲ႕ညသန္​း​ေခါင္​မွာ
တိမ္​ကင္​းစြာ သာ​ေနတဲ့လ​ေရာင္​က
ငါတို႔ရဲ႕ပြင့္​ေ​နတဲ့ဧည္​့ခန္​းထဲ​ေရာက္​လာ
ႏွင္​းဆီပင္​​ေတြဟာလည္​းႏွင္​းရည္​​ေတြရႊဲလို႔....

I sat in silent musing;
The soft wind waved my hair;
It told me heaven was glorious,
And sleeping earth was fair.

တိတ္​ဆိတ္​စြာအ​ေတြးနယ္​ခ်ဲ့ရင္​းငါထိုင္​​ေငး
​ေလ​ေသြး​ေသြးကငါ့ဆံပင္​ကို​ေဝွ႔​ေဝွ႔သြား
​ေကာင္​းကင္​ဘံုရဲ႕ ခမ္​းနားျခင္​းမ်ား နဲ႔
အိပ္​​ေမာက်​ေနဆဲ​ေလာကရဲ႕တရားမ်ွတမႈကို
​ေလညင္​းက ငါ့ကို သိ​ေစလိုခဲ့....

I needed not its breathing
To bring such thoughts to me;
But still it whispered lowly,
'How dark the woods would be!

ဒီလိုအ​ေတြး​ေတြ ငါ့ဆီ​အေရာက္​သယ္လ​ာဖို႔
ပင္​ပန္​းမခံပါနဲ႔ ​ေလညင္​း​ေလး​ေရ...
ဒါ​ေပမယ္​့ သင္​က တိုးတိုးတိတ္​တိတ္​ ​ေရရြတ္​ေသး​
​ေတာတန္​း​ေလးက ​ေမွာင္​မုိက္​လိုက္​တာ လို႔​ေလ

'The thick leaves in my murmur
Are rustling like a dream,
And all their myriad voices
Instinct with spirit seem.'

သစ္​ရြက္​​ေတြ တ႐ွဲ႐ွဲ ​ေအာ္​ျမည္​
အိပ္​မက္​တစ္​ခုလို ငါ ညည္​းညဴမိ
သူတို႔ရဲ႕ အဆံုးမဲ့ အသံ​ေတြက
ငါ့ရဲ႕ ​ေစတသိတ္​မွာပဲ ​ေပ်ာက္​ရွ ခဲ့

I said, 'Go, gentle singer,
Thy wooing voice is kind:
But do not think its music
Has power to reach my mind.

သြားပါ ႏုညံ့တဲ့​ေတးဆိုသူ​ ​ေလညင္​း​ေလ​ေရ
ခ်စ္​စရာစကားသံက ၾကင္​နာယုယ
သင္​့ရဲ႕ဂီတက ငါ့စိတ္​ဆီ ​ေရာက္​ႏို္​​ိင္မ​ယ္​လို႔​ေတာ့
ငါ မထင္​ဘူး ကြယ္​.....

'Play with the scented flower,
The young tree's supply bough,
And leave my human feelings
In their own course to flow.'

ပန္​း​ေမႊး​ေမႊးနဲ႔ ကစားပါမယ္​ ေလညင္​း​ေလး​ေရ
သစ္​ပင္​ငယ္​က​ေပးတဲ့သစ္​ကိုင္​းနဲ႔ ​ေပ်ာ္​​ေမြ႔ပါ့မယ္​
ၿပီး​ေတာ့ အသင္​့ရဲ႕ လူသားခံစားခ်က္​ကို​ေမ့​ေလ်ာ့ထားရစ္​
ကိုယ္​ပိုင္​လမ္​း​ေၾကာင္​းမွာ စီးဆင္​းပစ္​လိုက္​မယ္​​ေလ

The wanderer would not heed me:
Its kiss grew warmer still:
'Oh Come!' it sighed so sweetly;
'I'll win thee 'gainst thy will.

​ေျခဦးတည္​့ရာသြား​ေနတဲ့အသင္​က
ငါ့ကိုသတိမူမိမယ္​ မထင္​ဘူး
အသင္​့ရဲ႕ အနမ္​းက ပိုမို​ေႏြး​ေထြးဆဲပဲ ​ေလညင္​း​ေရ
အို....လာပါ လို႔
အသင္​့ရဲ႕ ခ်ိဳသာတဲ့​ေခၚသံကအားငယ္​ႏြမ္​းလ်
ငါ့ကို အႏိုင္​ယူဖို႔ ဆႏၵ႐ွိ​ေနသလားကြယ္ ​

'Were we not friends from childhood?
Have I not loved thee long?
As long as thou, the solemn night,
Whose silence wakes my song.'

ငယ္​စဥ္​ကတည္​းကငါတို႔မိတ္​​ေဆြျဖစ္​ခဲ့ၾကသလား
အံ့ၾသ​ေငး​ေမာဖြယ္​ ညအခါ လို
အသင္ကငါ့က​ို ၾကာျမင္​့စြာ မခ်စ္​ခဲ့ဘူးလား
ဘယ္​သူ႔ရဲ႕တိတ္​ဆိတ္​မႈက အသင့္ရဲ့​သီခ်င္​းကို ဖန္​ဆင္​းသလဲ

'And when thy heart is resting
Beneath the church-aisle stone,
I shall have time for mourning,
And thou for being alone.'

ဘုရား​ေက်ာင္​းမင္​းလမ္​း​ေက်ာက္​တံုး​ေအာက္​မွာ
ငါ့ႏွလံုးသား အနားယူတဲ့အခါ
အထီးက်န္​ငါ့ကို ႏွစ္​သိမ္​့ဖို႔
ပူ​ေဆြးမႈ​ေတြကို ကိုယ္​ခ်င္​းစာဖို္႔​
အသင္​က ​ေရာက္​လာ​ေပးမယ္​တဲ့လား
အို.............​ေလညင္​း​ေလး​ေရ..........

Emily Bronte ၏ ကဗ်ာကို ရသ​ေျပာင္​းပါသည္​။